احمد ادیب، معاون سابق رئیس جمهور و وزیر گردشگری مالدیوجهانگردی در سرتاسر جهان بالاخره از سایه های ناشی از همه گیری خارج شد. بر اساس تخمین های به اشتراک گذاشته شده توسط سفرهای بین المللی، در سه ماهه اول سال 2024، سفرهای بین المللی به 97 درصد سطوح قبل از همه گیری (2019) رسیده است. گردشگری سازمان ملل. در حالی که این بخش از اثرات فلج کننده کووید-19 بازگشته است، برخی نکات متناقض زده شده است. رویدادهای آب و هوایی شدید مانند بدترین طوفان در ویتنام در دهه‌های اخیر، و تحریکات علیه گردشگران توسط جوامع محلی مانند بارسلون، چشم‌انداز احیای ویتنام را کاهش داده است. صنعت گردشگری.صنعت گردشگری بر سر دوراهی قرار دارد. تاثیرات زیست محیطی و اجتماعی گردشگری موضوع بحث های بحث برانگیز در چند وقت اخیر بوده است. گردشگری سنتی به عنوان فشار بر منابع طبیعی و محیط زیست شناخته شده است. در نقاط توریستی محبوب، اکوسیستم های طبیعی به طور فزاینده ای آسیب پذیر می شوند. به عنوان مثال، فعالیت هایی مانند غواصی و قایق سواری بر صخره های مرجانی فشار وارد کرده است. این شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC) تخمین می زند که گردشگری بیش از 8 درصد از انتشار کربن جهانی را تشکیل می دهد.
علاوه بر تخریب محیط زیست، صنعت گردشگری نیز بر زیرساخت های محلی و کیفیت زندگی فشار وارد می کند. این همچنین منجر به کاهش تدریجی اقدامات و اکوسیستم های فرهنگی منحصر به فرد می شود که این مقاصد را در وهله اول برای گردشگری جذاب کرده است. اعتراضات اخیر در بارسلونا نمونه ای از این موضوع است. مردم محلی آنجا علیه گردشگری انبوه اعتراض می کنند زیرا هزینه های زندگی را بالا می برد و کیفیت زندگی را کاهش می دهد. اعتراضات مشابهی در جزایر قناری و مایورکا آغاز شده است.
همانطور که روز جهانی گردشگری 2024 با موضوع آن گردشگری و صلح نزدیک است، ما باید با اثرات مثبت گردشگری، بر منفی ها غلبه کنیم. اینجاست که گردشگری پایدار با گردشگری پایدار، این صنعت می تواند شیوه های سازگار با محیط زیست و سازگار با آب و هوا را تشویق کند و همچنین با به حداقل رساندن تضادها بر سر منابع و ترویج تفاهم و همکاری بین مسافران و جوامع، صلح را تقویت کند.
چندین کشور در جهان وجود دارند که از قدرت گردشگری پایدار بهره برده اند: به عنوان مثال، کاستاریکا را در نظر بگیرید. این کشور با داشتن شبکه وسیع پارک های ملی و مناطق حفاظت شده، ابتکارات مختلفی را برای ترویج حفاظت از تنوع زیستی و حفظ تنوع زیستی انجام داده است. اکوتوریسم. مسافران تشویق می شوند تا از طریق اقامتگاه های بوم گردی، ذخایر حیات وحش و طرح های گردشگری مبتنی بر جامعه، شیوه های پایدار را تجربه کنند. نروژ کشور دیگری است که بر سفرهای پایدار از طریق اقامتگاه های سازگار با محیط زیست، گردشگری مسئولانه حیات وحش و گزینه های حمل و نقل دوستدار محیط زیست مانند اتومبیل های برقی و دوچرخه تمرکز کرده است.
بسیاری از مقاصد دیگر وجود دارند که شیوه های پایداری مانند محدود کردن بازدیدکنندگان، ممنوعیت پلاستیک های یکبار مصرف و ترویج شیوه های مدیریت زباله را اجرا کرده اند. بوتان تعداد بازدیدکنندگان را محدود می کند و گردشگران را ملزم به پرداخت هزینه روزانه گردشگری پایدار می کند. کرالای هند نیز با توسعه والانچوژی، روستایی عجیب در کنار رودخانه آچن کویل به عنوان یک مرکز گردشگری دوستدار محیط زیست، جهشی به سمت گردشگری پایدار برداشته است.
اقتصادهای G20 باید راه را برای اطمینان از تحقق پتانسیل عظیم گردشگری خود برای ساختن آینده ای عادلانه تر و پایدارتر برای مردم و کره زمین پیش ببرند. اقتصادهای G20 بیش از 70 درصد از کل ورودی ها و درآمدهای بین المللی گردشگران در سراسر جهان و 82 درصد از گردشگری را تشکیل می دهند. تولید ناخالص داخلی جهانی در سال 2023، این بخش به طور مستقیم 3.1 درصد از تولید ناخالص داخلی G20، 5 درصد از کل صادرات گروه و 23 درصد از کل صادرات خدمات آن را به خود اختصاص داده است.
ظهور اکوتوریسم، گواهینامه‌های سبز و راه‌حل‌های مبتنی بر فناوری مانند برنامه‌های جبران کربن و اپلیکیشن‌های سفر پایدار، راه را برای مسافران و کسب‌وکارها برای اتخاذ شیوه‌های پایدار هموار کرده است. نه تنها مقررات اجباری جدیدی توسط اتحادیه اروپا معرفی شده است، کشورهایی مانند بریتانیا، استرالیا، کانادا، هند و سنگاپور نیز از این قانون پیروی کرده اند. انتظار می رود SEC (کمیسیون بورس و اوراق بهادار) ایالات متحده الزامات مشابهی را برای افشای آب و هوا اتخاذ کند که افشای داوطلبانه انتشار گازهای گلخانه ای را برای شرکت های ثبت شده عمومی ایالات متحده اجباری می کند. یک چارچوب گزارش برای حسابداری پایداری که افشای انتشار پروتکل گازهای گلخانه ای را برای حسابداری شرکتی ارائه می کند، توسط هیئت استانداردهای بین المللی پایداری (ISSB)، وابسته به هیئت استانداردهای حسابداری بین المللی، منتشر شده است.
از سوی دیگر، طبق گفته مجمع جهانی اقتصاد، صنعتی که تقریباً 10 درصد از تولید ناخالص داخلی و اشتغال جهانی را ایجاد می‌کند، همچنین می‌تواند از ابتکارات گردشگری پایدار با کمک بخش‌های دولتی و خصوصی برای ارتقای شرکت‌های پایدار محلی از طریق MSME و استارت‌آپ‌های بخش اجتماعی استفاده کند. و معیشت سازگار با آب و هوا را برای جوامع محلی فراهم کند. بسیاری از کشورهای جهان به عنوان بخشی از تعهد خود به گردشگری و صلح در حال بررسی این راه ها هستند.
در پایان، گردشگری پایدار فقط حفاظت از محیط زیست و بهبود شرایط زندگی جوامع و فرهنگ های محلی نیست. گردشگری پایدار تعادلی بین مسافران و جوامع محلی ایجاد می کند. این تجربه‌های معنادار و معتبری را برای مسافران فراهم می‌کند و به آنها فرصتی برای ارتباط با طبیعت و یادگیری و مشارکت در فرهنگ‌ها و سنت‌های مختلف محلی می‌دهد. کسب‌وکارهای مبتنی بر گردشگری نیز می‌توانند مسافران مسئول را جذب کنند و با تمرکز بر رویه‌های پایدار به حفظ مقاصد برای مدت طولانی کمک کنند. گردشگری با به حداقل رساندن درگیری ها و تقویت درک بیشتر بین مردم و فرهنگ ها به ترویج صلح و دسترسی عادلانه به زیبایی و تنوع سیاره ما کمک می کند.
اکنون زمان آن فرا رسیده است که همه ذینفعان – بازدیدکنندگان، رهبران صنعت، دولت ها و جوامع میزبان – تغییری در ذهنیت جمعی ما ایجاد کنند. صنعت جهانی سفر نیاز به همکاری، ایجاد مشترک و یادگیری از بهترین شیوه ها در سراسر جهان دارد تا گردشگری را به یک نیروی خوب تبدیل کند و یک صنعت گردشگری جهانی پایدارتر، انعطاف پذیرتر و صلح آمیزتر ایجاد کند. و اولین گام برای اطمینان از آن، طراحی مقاصد گردشگری فراگیر و پایدار است.
نویسنده معاون سابق رئیس جمهور و وزیر گردشگری مالدیو است.
سلب مسئولیت: نظرات بیان شده صرفاً متعلق به نویسنده است و ETTravelWorld.com لزوماً آن را مشترک نمی کند. ETTravelWorld.com هیچ مسئولیتی در قبال خسارت وارده به شخص/سازمان به طور مستقیم یا غیر مستقیم ندارد.
